جمع بندی مطالب 

جمع بندی مطالب گامهای اولیه شنا

نکته اول

نکته دوم

نکته سوم

نکته چهارم

نکته پنجم

نکته ششم

نکته هفتم

نکته هشتم

نکته نهم

نکته دهم

نکته نهم

9- باز شدن و تا شدن مکرر زانو و انجام حرکات پا در انواع شنا به ویژه شنای قورباغه ، فشار زیادی بر زانو وارد می کند . این فشار و درد ناشی از آن با راه رفتن و بالا و پایین رفتن از پله ها ، چمباتمه زدن ، حرکات زانو و نشستن طولانی تشدید می گردد. در مواردی نیز پس از فعالیت ، زانو متورم و دردناک می شود . البته درد زانوی شناگران معمولا به رشته ی شنای آنها و شدت تمرین بستگی دارد و با مدتی استراحت بهبود پیدا می کند . در غیر این صورت ، استفاده از داروهای مسکن و گذاشتن کیسه ی یخ و بانداژ ، در کاهش درد و بهبود آن موثر خواهد بود . 

اما توصیه ی اساسی به افرادی که دچار زانو درد می شوند این است که مدتی تمرین را کنار بگذارند و با اقدامات فوق الذکر به مداوای آن بپردازند تا درد مزمن نشود . پس از بهبود نیز توصیه می شود از انجام حرکات و تمریناتی که به زانو فشار وارد می کند از قبیل استارتها ، برگشت ها و برخی تمرینات شدید پا مثل پای قورباغه و یا حرکات پا با استفاده از کفش غواصی ، جداً پرهیز نمایند .

نکته دهم

10- بیش از 60% شناگران از درد شانه گلایه می کنند . علت اصلی این امر استفاده مکرر از دستها و شانه ها ست . معلوم شده است که شناگران رقابتی به طور متوسط در هر سال 750 هزار بار هر دست خود را حول محور شانه حرکت می دهند و با برخورد مکرر سر استخوان بازو و عضلات چرخش دهنده به زایده ی اخرمی ، در این ناحیه درد و التهاب ایجاد می شود . 

در این قبیل موراد ، به شناگران توصیه می شود مدتی به استراحت بپردازند تا التهاب و درد به وجود آمده در ناحیه شانه از بین رود . البته استفاده از کیسه ی یخ و تزریق یا مصرف داروهای ضد التهاب نیز گاهی از سوی متخصصان توصیه می گردد . پس از بهبود نسبی درد مفصل شانه ، به شناگران توصیه می شود برای تقویت آن از تمرینات سبک با وزنه در حرکات پایین تر از شانه استفاده نمایند .

اندام های مختلف شناگران به ویژه پاها به دلیل اجرای حرکات مستمر و مداوم در آب ، همواره در معرض گرفتگی و اسپاسم قرار دارند .

توصیه می شود بلافاصله پس از گرفتگی ، فرد را از آب خارج کنید و با اعمال مقداری کشش به عضله منقبض شده – که در بیشتر مواقع عضلات دو قلوی پشت ساق پاست – به درمان گرفتگی بپردازید.

نکته هشتم

8- تماس طولانی آب با چشم می تواند درد و ناراحتی هایی از قبیل ورم قرنیه ، التهاب قرنیه ، ناراحتی های ملتحمه و سرخ شده و سوزش چشم ها را به دنبال داشته باشد . ویروس ها نیز می توانند در چشم ها عفونت ایجاد کنند . 

توصیه ی اصلی و اولیه برای پیشگیری از ناراحتی های چشم ، استفاده کردن از عینک های مخصوص شناست که از تماس آب استخرها با چشم جلوگیری می کنند.

در صورت بروز درد ، تورم و التهاب در چشم ها حتما به پزشک مراجعه کنید . اگر مشکل شما فقط قرمز شدن و حساسیت چشم هاست ، می توانید پس از تمرین ، اندکی چشمان خود را ببندید و استراحت کنید . در صورت شدید بودن حساسیت از عینک ، بستن چشم ها در زیر آب و نهایتا استفاده از پمادهای استریل چشم توصیه می گردد .

نکته هفتم

7- به دلیل تماس مستمر گوش ها با آب ، احتمال بروز عفونت در گوش ها وجود دارد . این عارضه ممکن است در گوش خارجی یا داخلی ایجاد شود . 

اگر چه حالت های دردناک اولیه در گوش خارجی و یا سوراخ شدن پرده ی صماخ ( به علت عفونت های قبلی یا جراحی ) ممکن است سبب اجتناب افراد از شنا کردن گردد ، ولی غالبا این ناراحتی ها باعث قطع تمرین توسط شناگران نمی شود . می توان با استفاده از گوشی های دست ساز و تجاری یا با آغشتن پنبه به پماد و قرار دادن آن درگوش ها همراه با استفاده از کلاه شنا ، تا حدودی از ورود آب به درون گوش ها جلوگیری کرد .

افرادی که دچار درد گوش می شوند ، بویژه آنهایی که قبلاً دارای ناراحتی های عفونی و یا سابقه جراحی گوش بوده اند باید به پزشک مراجعه کنند و درمان شوند و با اجازه ی پزشک متخصص به شنا کردن و یا انجام دادن تمرینات شنا بپردازند .

افرادی که آب وارد گوش آنها می شود اما درد و عارضه ی خاصی ایجاد نمی کند بهتر است از گوش پاکن های بهداشتی که در داروخانه ها وجود دارد استفاده کنند و از ورود اشیاء آلوده و سخت به درون گوش خودداری نمایند .